Nog even en dan: première van Driekoningenavond!

Het begint nu echt te kriebelen. Nog even en dan spelen we onze jubileumvoorstelling Driekoningenavond. En dat krijgt steeds vastere vormen.

Het is altijd een onverwachte overgang; die van nog redelijk onbekommerd bezig zijn met scenes, rollen en teksten, naar serieuze blikken en stevig doorrepeteren. Het besef dat je binnenkort op toneel staat, dat je ineens doorhebt hoelang het duurt voordat je weer op moet, dat je snapt hoe belangrijk die ene scene is, en dat ene zinnetje dat je daar hebt. En dat je schrikt van hoeveel tijd er nog maar is om te repeteren!

Die overgang kwam in november. We waren al een paar keer bij Let’s Swing geweest om ons licht op te steken voor de openingsdans. We hadden al een paar doorlopen gehad waarbij we scenes achter elkaar doorspelen. Maar het werd echt echt toen een paar dingen concreet werden. We oefenden de choreografie voor de dansen, we zagen het decorontwerp, de promotie kwam los en we zagen onze personages in de spiegel.

Een maquette van het decor

Dat laatste deden we in het kledingatelier van Marjan van den Hof. Lange rekken met kleurrijke kostuums, vele bakjes met naalden en spelden en een grote spiegel. En dat is erg leuk om te zien: hoe je personage daarvan verandert, wat het doet met je karakter als je een leren broek aan hebt in plaats van je dagelijkse spijkerbroek. Schoenen konden we helaas niet passen. Die liggen achterin in het magazijn en daar zijn de rekken laatst bezweken onder het gewicht van de vele kledingstukken. Dat komt later wel, Marjan, bijgestaan door Mirjam Mulder, is nu druk bezig met innemen, uittornen en oppoffen.

Het decor is ook in de maak. Bas de Bruijn (die overigens bijzonder goede connecties heeft met de plaatselijke hoofdpiet), heeft ons zijn ontwerp laten zien. Hij heeft wel een behoorlijk uitdaging voor ons bedacht: waterbakken op het toneel. Dat moet de sfeer van Illyrië weergeven, een land van zeelieden en kapers waar een vrouw voor de kust schipbreuk leidt en aanspoelt (en zonder dat ze dat weet ook haar tweelingbroer). Dus dat wordt nog spannend of niemand erin kukelt.

En we hebben nu prachtige foto’s. Albert Hidding heeft vorige week portretjes gemaakt van de personages. Mét snorretje, uiteraard. Die vullen het promotiebeeld van de poppetjes en snorretjes op het strand mooi aan. En dat kunnen we goed gebruiken voor de promotie. Op de socials zijn we inmiddels een reeks begonnen om de acteurs en hun personages aan jullie te introduceren. Daarbij geven ze ook antwoord op de vraag wat ze zo leuk vinden aan het stuk en wat ze bij Het Peloton tot nu toe het leukst vonden om te spelen. Want Het Peloton bestaat ook nog eens 10 jaar.

Heike en Gerard bij de repetitie. Foto: Albert Hidding

Dus: nog even en dan is het alweer kerstvakantie. Weet jij al wat je gaat doen? Met je schoonfamilie?

Wij hebben de beste tip: naar het theater voor Driekoningenavond! Want dit is voor iedereen leuk. Ook voor kinderen vanaf een jaar of tien. Een vrolijke voorstelling over liefde, verwarring en jezelf zijn. Met dans, zang en veel humor, waarna je met een lach en een warm gevoel de zaal verlaat.

We beginnen op Tweede Kerstdag met een matinee en een avondvoorstelling in het Grand Theatre. Daarna volgen nog drie avondvoorstelling in het Grand, en dan staan we de week erop ook nog in Podium Zuidhaege in Assen.

Bestel dus nu je kaarten! Via deze link.

Meer informatie over de voorstelling vind je hier.

En volg ons via facebook, twitter, instagram, mastodon of e-mail.